Filmy na podstawie sztuki, pisarz

Oficer marynarki wojennej Stephen Maryk (Jake Lacy) staje przed sądem za bunt na statku po przejęciu dowództwa. Uważa on, że kapitan działał w niestabilny sposób, zagrażając zarówno jednostce, jak i jego załodze. Przydzielony do jego obrony sceptyczny prawnik Barney Greenwald (Jason Clarke) w miarę postępu procesu staje się coraz bardziej zaniepokojony i nachodzą go pewne wątpliwości.

Dyrektor teatru ma kłopoty z wystawieniem nowej sztuki autorstwa młodego dramaturga. Gwiazda teatru nie może się zdecydować, którą zagrać rolę, główny amant żąda podwyżki, a dyrektor faworyzuje swą przyjaciółkę. Premiera nieuchronnie zmierza ku katastrofie. Na szczęście jest ktoś, kto może uratować spektakl. Tym kimś jest suflerka.

Satyra na świat wydawniczy, w której występują zaciekły szef Moscat (Pierre Fresnay), odnoszący sukcesy, ale przystojny autor, Maréchal (Frank Villard), kolejny odnoszący sukcesy, ale złośliwy autor, Bourgine (Jean Aymé), pisarz trawiony ambicjami, Brégaillon (Jean Brochard) i bohater, Marc Fournier (Rellys), zdobywca nagrody Zoli. Z naiwności ten drugi szybko staje się groźny, zwłaszcza że zdrady żony dostarczyły mu materiału na nową powieść.

Zachowując jedność czasu, miejsca i akcji, Juliusz Machulski – w swej kolejnej komedii realizowanej dla Teatru TV – kreśli ciekawy, nie pozbawiony ironii obraz trzypokoleniowej rodziny. Punktem wyjścia do splotu niecodziennych wydarzeń jest moment, kiedy najstarszy z rodu – Wincenty Laskus, znany pisarz, w dniu siedemdziesiątych urodzin, nagle trafia do luksusowego szpitala z podejrzeniem zawału serca. Kolejno odwiedzają go: syn Zygmunt, wnuczek Xawery, żona Greta, synowa Beatrycze. Wizyta w szpitalu prowokuje każdego z nich do ujawnienia „rodzinnych sekretów”. Poznajemy też ich prawdziwe oblicze, a także głęboko skrywane emocje. Wychodzi na jaw „cała prawda” o rodzinie Laskusów. Machulski z dużym taktem naigrywa się ze stereotypów i uprzedzeń tkwiących wciąż w świadomości dzisiejszej polskiej inteligencji, a dotyczących takich pojęć, jak rodzina, sukces, kariera, miłość. Wyśmiewa jednocześnie rzekomo „nowoczesną” obyczajowość, w istocie będącą zbiorem pustych frazesów i deklaracji.

Do Jacka przychodzi Ewa, sporo od niego młodsza, świeża i niedoświadczona. Spędzają ze sobą noc. Dziewczyna jest zafascynowana dojrzałym mężczyzną, on nie bardzo chce się angażować w związek. A jednak ich kolejne spotkania trwają i przeradzają się w niecodzienną relację.

Sztuka Janusza Głowackiego w reżyserii Michała Szcześniaka. Najnowsza realizacja telewizyjna dramatu napisanego w 1985 roku przenosi akcję do realiów XXI wieku. Inscenizacja Michała Szcześniaka łączy estetykę filmu psychologicznego oraz serialu komediowego. Przeniesienie akcji dramatu do współczesnej rzeczywistości pozwala zobaczyć smutny portret dzisiejszych trzydziesto- i czterdziestolatków. Ona – aktorka stołecznego teatru – i On – uznany pisarz – postanawiają opuścić Polskę. Emigrują do Nowego Jorku. Nie sądzili, że uciekając przed kredytami, które zaciągnęli w przekonaniu o wiecznej hossie, skończą zamknięci w małym mieszkaniu w dzielnicy dilerów, prostytutek, złodziei i artystów. Powoli stają się niewolnikami kłamstw o rzekomym sukcesie, które sami rozpowszechniają w sieci. Bezsenność i lęk wywołują u nich paranoję.