Filmy płacz, kobieca nagość, satyra

Serial jest sitcomem ukazującym życie amerykańskiej rodziny o nazwisku Bundy, do której należą: Al (Ed O'Neill) - słabo zarabiający sprzedawca butów, Peggy (Katey Sagal), która całe dnie spędza przed telewizorem, Kelly (Christina Applegate) - łatwa stereotypowa blondynka oraz Bud (David Faustino), którego obsesją jest seks. W każdym odcinku bohaterowie drwią oraz wyśmiewają się z siebie nawzajem.

Dionizy Złotopolski (Henryk Machalica) mieszka w Złotopolicach wraz z synem Markiem (Kazimierz Kaczor), niezależnym senatorem, najczęściej zresztą przebywającym w Warszawie, i jego żoną Barbarą (Anna Nehrebecka), którzy mają dwóch dorosłych synów. Starszy Waldemar (Andrzej Nejman) jest gospodarzem i prowadzi gospodarstwo. Nie ma szczęścia w miłości i wciąż szuka kandydatki na żonę. Okazuje się, ze znalezienie partnerki, która zgodziłaby się wraz z nim zamieszkać na wsi jest trudne. Młodszy syn – Kacper Złotopolski (Andrzej Piaseczny) to czarna owca w rodzinie. Rzucił szkołę i postanowił rozpocząć karierę muzyka. Druga linia rodu – Gabrielowie mieszkają w Warszawie. Wywodzą się od bliźniaczej siostry Dionizego, Eleonory (Alina Janowska). Jej syn – Wiesław (Paweł Wawrzecki) jest komendantem posterunku policji na Dworcu Centralnym, a jego żona Marta (Ewa Ziętek) prowadzi luksusową kawiarnię. Mają razem syna – Tomka (Piotr Szwedes), który ku rozpaczy rodziców rzucił studia medyczne i rozpoczął karierę akwizytora – jego zdaniem w ten sposób najszybciej dorobi się dużych pieniędzy. Starszy syn Mirek (Radosław Elis) i jego żona Weronika (Agnieszka Sitek) oczekują narodzin pierwszego dziecka. Córka Wiesława z pierwszego małżeństwa, Agata (Paulina Młynarska), pracuje w agencji pośredniczącej w sprzedaży nieruchomości.

Perypetie policjantów pracujących na 13 posterunku. Są oni niezdarni i pechowi.

Erin Grant traci prawo do opieki nad córką, gdyż nie ma stałej pracy. Dziewczynka przebywa z ojcem, który trudni się oszustwem. Erin pragnie jak najszybciej odzyskać dziecko. Z braku innych możliwości, kobieta podejmuje pracę tancerki w nocnym klubie. Tu zaczyna się nią interesować wysoko postawiony, ale niezbyt zrównoważony polityk.

Warren Schmidt jest mężczyzną po 60tce, który znalazł się na życiowym rozdrożu. Po latach oddanej pracy dla jednej firmy przechodzi na emeryturę, co powoduje u niego uczucie totalnego zagubienia. Jego córka planuje poślubić kompletnie niewłaściwego, zdaniem Warenna, faceta. Sytuacja osiąga apogeum kiedy po 42 latach małżeństwa umiera żona Schmidta. Pozbawiony żony, rodziny i pracy Schmidt musi znaleźć nowy cel w życiu. Wydaje się, że będzie nim powstrzymanie córki przed małżeństwem.

Film powstał na podstawie powieści M. D. Sade "120 dni Sodomy". Jego akcja toczy się w czasie II Wojny Światowej we Włoszech. W republice Salo trwają poszukiwania młodych, atrakcyjnych ludzi, którzy zostaną wykorzystani do orgii kierowanej przez nazistów.

Karierowicz z Pułtuska marzy tylko o jednym – o władzy. Pewnego dnia dostaje nominację na „eksponowane stanowisko” w stolicy. Ma być gospodarzem domu w jednym z bloków na Ursynowie. Mieszkańców zniechęca do siebie już podczas przeprowadzki, która obfituje w niespodzianki i konflikty. Okazuje się, że operator dźwigu Zbigniew Kotek i lekarz Zygmunt Kołek otrzymali przydział na to samo mieszkanie. Jedynym wyjściem jest przedzielenie lokalu na pół. Ubecy mają założyć podsłuch u opozycjonisty prof. Dąb-Rozwadowskiego, ale pluskwa trafia do innego lokatora. Tajniacy podsłuchują nauczycielkę flirtującą z zapalonym myśliwym, docentem Furmanem. Ten opowiada jej o wyczynach na polowaniu. Nic dziwnego, że UB uznaje profesora za groźnego terrorystę. Najbardziej niezadowolonym z przydziału M jest weteran praskich podwórek, wielbiciel wódki i gołębi, Józef Balcerek. Robi wszystko, by pozostać wśród kumpli. Ale i jego opór zostaje złamany przez władzę. Gospodarz domu z finezją zatruwa życie lokatorom. Wydaje zarządzenia, orzeka w kwestiach spornych, nie waha się inwigilować życia sąsiadów. W końcu mieszkańcy tworzą tajną opozycję i zaczynają bojkotować rządy Anioła.

W tym filmie tytuł brzmi niewinnie. W rzeczywistości to obraz porządnych, zdawałoby się, młodych małżeństw z niewielkiego miasteczka. Ich życie to na pozór sielanka - wspólne spotkania, place zabaw, pływanie z dziećmi. Idealne dzieci, idealni rodzice. Dzieci mają w przyszłości osiągać szczyty kariery, a znudzeni małomiasteczkowym życiem i nieustanną grą pozorów rodzice poszukują ucieczki i zapomnienia w ukradkowych romansach i internetowej pornografii.

Barbara Patrycka (Sonia Bohosiewicz) jest 40-letnią rozwódką, która mieszka wraz ze swoją studiującą córką w Warszawie. Nie ma pracy, gdyż ją wyrzucono z redakcji, gdzie pisała o wszystkim i o niczym, a jej książka, delikatnie mówiąc, nie cieszy się popularnością. Za sprawą swojej koleżanki zaczyna pracować w magazynie dla kobiet, gdzie musi pisać o seksie. Z miejsca jej pierwszy artykuł odnosi sukces, co się odbija na życiu prywatnym Basi.

Absolwent traktuje o przepaści dzielącej pokolenie rodziców i ich dzieci, jak również o poszukiwaniu właściwego celu w życiu, co czyni go nadzwyczaj uniwersalnym i wciąż aktualnym. Niezapomniane piosenki w wykonaniu duetu Simona i Garfunkela oraz genialne aktorstwo (Anne Bancroft jako uwodzicielska pani Robinson), sprawiają, że jest to dzieło, o którym nie sposób zapomnieć.